از چهارشنبه ۳۰بهمن۱۳۹۸ که «قاسم جان بابایی»، معاون درمان وزیر بهداشت ایران، در گفتگو با خبرگزاری صداوسیما بستری بودن ۲ بیمار مبتلابه ویروس کرونا در قم را تایید کرد تا پایان روز یکشنبه ۲۶اسفند۱۳۹۸ که تعداد مبتلایان نزدیک به ۱۴ هزار نفر و مرگومیر ناشی از آن ۷۲۴ نفر اعلام شد، مقامات ایرانی درباره شیوع این ویروس در ایران و تلفات ناشی از آن اطلاعات ضدونقیض زیادی منتشر کرده‌اند.
سابقه بد مقامات جمهوری اسلامی در پنهان‌کاری و انتشار اطلاعات نادرست موجب شده است عموم مردم در این مورد و حتی در این شرایط بحرانی، اعتمادی به آمارها و اخبار رسمی نداشته باشند. عدم اعتمادی که نتیجه آن از سویی عدم توجه کافی به توصیه‌های ایمنی و حفاظتی مقامات حکومتی به مردم در این روزها و درنتیجه شیوع بیشتر بیماری است و از سویی، بدگمانی به استدلال‌های مقامات حکومتی حول چرایی فراگیری ویروس در ایران و میدان دادن به نظریات توطئه است.
بررسی گفته‌ها و اقدامات مقامات جمهوری اسلامی در پیوند با ویروس کرونا از روزی که شناسایی ویروس کرونای جدید از سوی مقامات چینی به صورت رسمی اعلام شد تا امروز، حاکی از مجموعه‌ای از اطلاعات نادرست و گمراه‌کننده توام با تصمیمات به‌شدت زیان‌بار و نادرست اجرایی است. اگرچه براساس برخی نشانه‌ها می‌توان دلایل پنهان‌کاری و انکار اولیه مقامات ایرانی را دریافت اما مشخص نیست آن‌ها برآورد درستی از نتایج فاجعه‌بار تصمیمات خود داشته‌اند یا خیر.
یکی از آخرین اظهارنظرهای مقامات جمهوری اسلامی در این مورد، سخنان دکتر «رضا ملک‌زاده»، معاون وزیر بهداشت در گفتگو با صداوسیما در ۲۳اسفند۱۳۹۸ است. راستی‌آزمایی بخش نخست همین گفتگو که مربوط به زمان شناسایی ویروس کرونا در ایران و دلیل تاخیر در شناسایی آن است نشان می‌دهد که معاون وزارت بهداشت، آگاهانه دروغ می‌گوید و می‌کوشد مخاطب را گمراه کند.
دکتر ملک‌زاده در ابتدای این گفتگو می‌گوید: «من فکر می‌کنم این ویروس از قبل وارد ایران شده بود، اما چون هم‌زمان اپیدمی آنفلوانزا هم در کشور داشتیم، خیلی از این‌ها تصور می‌شد آنفلوانزای «اچ۱ان۱» است و به همین علت، تصور این بود که آنفلوانزا هست و چین هم اعلام نکرده بود و قطعا ما هم باید هشیارانه‌تر عمل می‌کردیم. فکر می‌کنم قدری تاخیر در اعلام داشتیم به دلیل این‌که اطلاع نداشتیم و فکر نمی‌کردیم این باشد.» همین ادعای بی‌اطلاعی از بیماری را همچون دلیل تاخیر در شناسایی آن دکتر «ایرج حریرچی»، معاون دیگر وزیر بهداشت یک روز بعد تکرار کرد.
فارغ از اذعان دکتر ملک‌زاده به این واقعیت که ویروس کرونا پیش از ۳۰ بهمن که نخستین ابتلا به آن در ایران گزارش شد وارد کشور شده است؛ هم ادعای اپیدمیک بودن آنفلوانزا در آن تاریخ، هم اشتباه گرفتن کرونا آن با اچ۱ان۱ و هم عدم اطلاع‌رسانی چین درباره کرونا در آن مقطع خلاف واقع است.
نخست این‌که ۱۱دی۱۳۹۸، هم‌زمان با اعلام رسمی شناسایی ویروس جدید بیماری‌زا در چین، «کیانوش جهانپور»، رییس روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت می‌گوید آن‌ها بیماری آنفلوانزا را مهار کرده و موارد مراجعه، بستری و مرگ بر اثر این ویروس کاهش یافته است و میزان بروز به کمتر از یک‌دهم هفته‌های قبل از آن رسیده است.
ایرج حریرچی هم ۵اسفند۱۳۹۸ در گفتگو با تلویزیون گفته بود امسال در ایران، ۱۳ هزار مبتلابه آنفلوانزا و ۱۰۸ نفر فوتی بر اثر آن داشته‌اند. این رقم با توجه به آمار متوسط مرگومیر سالانه در ایران که بیش از ۲۵۰ هزار نفر است و آمار ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطا‌ن‌ها که بیشتر از بیماری‌های تنفسی است، نمی‌تواند اپیدمی به حساب بیایید.
به گفته دکتر «هیوا»، از پزشکان شاغل در ایران، اچ۱ان۱، کیت تشخیصی دارد و طبیعتا با نمونه‌برداری از بیماران مشکوک، پزشکان به‌آسانی می‌توانستند تشخیص دهند بیماران موردنظر به آنفلوانزا مبتلا نیستند و با بیماری جدیدی مواجه هستند: «داروهای همه انواع شناخته‌شده آنفلوانزا هم در دسترس است و طبیعتا عدم پاسخ دارویی و نشانه‌های بالینی متفاوت همچون سی‌تی‌اسکن ریه هم می‌توانست به همین نتیجه ختم شود.»
اما علاوه بر همه این‌ها؛ مسئولان درمانی، بهداشتی و پزشکان ایرانی براساس اطلاعات منتشرشده از سوی سازمان بهداشت جهانی، وزارت بهداشت چین و مقالات منتشرشده در ژورنال‌های علمی، دست‌کم از ۵۰ روز پیش از اعلام مشاهده نخستین نمونه کرونا در ایران، از بروز یک بیماری جدید مطلع بوده‌اند.
مقامات چینی که از اواخر آذر ۱۳۹۸ با بیماری ناشناخته‌ای مواجه شده بودند، ۱۰دی۱۳۹۸ وجود ویروس ناشناخته جدید را به‌صورت رسمی به سازمان بهداشت جهانی اعلام کردند. پنج روز بعد، ۱۵ دی، دست‌کم در یک نشریه سراسری داخل ایران و یک وب‌سایت فارسی زبان داخلی، نخستین خبرها در مورد عامل بیماری‌زای جدید به زبان فارسی منتشر شد. یک روز بعد هم، ۱۶ دی، در بسیاری از رسانه‌های جهانی درباره عامل بیماری‌زای جدید در چین گزارش و مطلب منتشر شد. درنهایت، مقامات چینی ۱۷دی۱۳۹۸، به‌صورت رسمی شناسایی ویروس جدید کرونا را اعلام کردند.
دکتر هیوا می‌گوید با استناد به همین داده‌ها می‌توان گفت مقامات وزارت بهداشت ایران به‌طور طبیعی از ۱۰دی۱۳۹۸ از بروز بیماری جدید مطلع شده بودند: «ببینید این‌ها در بدبینانه‌ترین حالت، ۱۵ دی در روزنامه همشهری درباره‌اش خوانده‌اند و درنهایت ۱۷ دی هم، درباره ویروس عامل بیماری جدید مطلع شده‌اند و می‌توانستند مواردی از ابتلا را که نتیجه آزمایش‌ها نشان می‌داد آنفلوانزا نیستند و به داروهای آنفلوانزا جواب نمی‌دهد، به‌عنوان نمونه احتمالی بیماری ناشناخته جدید طبقه‌بندی کنند و درباره‌اش اطلاع‌رسانی کنند.»
۲۲دی۱۳۹۸ نخستین مورد مرگ یک بیمار شناسایی‌شده مبتلابه ویروس کرونا در چین ثبت شد. در همین روز، مقامات پزشکی چین، نقشه ژنتیکی ویروس جدید را هم منتشر کردند که نتیجه آن شروع تلاش‌ها برای ساخت کیت‌های آزمایشگاهی تست ویروس برای شناسایی مبتلایان بود. همان روز، سازمان بهداشت جهانی در بیانیه‌ای درباره ویروس جدید به علایم رایج در مبتلایان هم پرداخت و به تب، تنگی نفس و التهاب شدید هر دو ریه بیمار اشاره کرد.
دکتر ملک‌زاده در ادامه گفتگویش با تلویزیون ایران می‌گوید: «وقتی در چین دیر اعلام می‌شود، این ویروس وارد ایران می‌شود و در این مدت به‌عنوان آنفلوانزا در نظر گرفته می‌شود. این بیماری تنفسی به‌خصوص در قم و در برخی شهرهای دیگر داشتیم و همه آن‌ها را به حساب آنفلوانزا گذاشتیم تا موقعی که نزدیک به پیک شدیم و چین هم اعلام کرد و تست‌ها و کیت‌های آن وارد ایران شد توانستیم اعلام کنیم.»
دکتر هیوا می‌گوید دکتر ملک‌زاده آشکارا خاک در چشم حقیقت می‌پاشد چون از ۲۲ دی که علایم تشخیصی این بیماری به‌صورت رسمی منتشر شد، مقامات درمانی ایران می‌دانستند باید دنبال چه باشند: «وزارت ۳۰ بهمن اطلاع‌رسانی کرده و پروتکل تشخیصی را تغییر داد اما برخلاف حرف دکتر ملک‌زاده این زمانی نیست که چین اعلام کرد و کیت‌ها وارد کشور شد. اگر این‌ها کارشان را درست انجام داده بودند نه از ۳۰ بهمن که از ۲۲ دی هر پزشکی با دیدن همین علایم و نتایج آزمایش‌ها و روند درمان، می‌توانست موضوع را به وزارت بهداشت منتقل کرده و آن‌ها هم از سازمان بهداشت جهانی یا کشور چین که به‌صورت گسترده‌ای درگیر آن بود، برای شناسایی دقیق‌تر آن کمک بگیرند.»
۲۳دی۱۳۹۸، نخستین مورد از ابتلا به ویروس کرونا خارج از چین، در کشور تایلند دیده شد. یک روز بعد، ۲۴ دی، هم‌زمان با یافتن دومین مورد ابتلا خارج از چین، در ژاپن، مقامات بهداشتی چین برای نخستین بار اعلام کردند احتمال مسری بودن ویروس جدید و انتقال آن از انسان به انسان منتفی نیست. ۲۶ دی مقامات چینی این بار به صورتی روشن‌تر هشدار دادند که بیماری ناشی از ویروس کرونای جدید می‌تواند مسری باشد.
به گفته دکتر هیوا، از روزی که احتمال مسری بودن ویروس کرونا تایید شد، ادامه سکوت، سهل‌انگاری و یا پنهان‌کاری مقامات درمانی و مسئولان وزارت بهداشت هیچ معنایی ندارد جز کمک به آلودگی بیشتر مردم: «دکتر محمد مولایی که اصرار او برای گرفتن تست کرونا از برادرش موجب آشکار شدن آلودگی ویروسی در ایران و اذعان وزارت بهداشت به فوت دو بیمار به علت این بیماری در ۳۰ بهمن شد از علایم بالینی برادرش می‌گوید که همان علایمی است که بیش از یک ماه پیش از آن از سوی سازمان بهداشت جهانی به‌عنوان علایم رایج ابتلا به ویروس کرونا منتشر شده بود.»
دکتر «محمد مولایی» در گفتگویی با کانال خبر امتداد گفته است که رییس بخش آی‌سی‌یوی بیمارستان کامکار قم که برادرش آنجا بستری بوده در تاریخ ۲۵ بهمن به او گفته است که در یک ماه اخیر، یعنی از اواخر دی‌ماه، بیمارانی با همان علایم و تشابه کامل در سی‌تی‌اسکن ریه با برادر او در آی‌سی‌یو بستری شده و با هر سطح از درمان نهایتا فوت کرده‌اند.
دکتر هیوا می‌گوید این شهادت دکتر مولایی ازآن‌رو که آشکار می‌کند از اواخر دی ۱۳۹۸، بیماران مبتلابه ویروس کرونا، دست‌کم در بیمارستان کامکار قم، بستری بوده‌اند و فوت کرده‌اند بسیار مهم است: «ببینید همین صحبت‌ها نشان می‌دهد آنچه دکتر ملک‌پور و سایر مدیران وزارت بهداشت می‌گویند دروغ محض است و با سهل‌انگاری یا پنهان‌کاری عامدانه عملا مرتکب جنایت شده‌اند.»
به باور دکتر هیوا مقامات درمانی کشور باید محاکمه و مجازات شوند چون تا اواخر دی، هم نشانه‌ها و علایم بالینی ابتلا به ویروس کرونا برای جامعه پزشکی شناخته شده بود و هم با آشکار شدن ساختار ژنتیکی ویروس، کیت‌های تشخیصی کرونا تولید شده بود: «اگر واقعا عمدی در کار نباشد، پزشکان در بیمارستان کامکار می‌توانستند به‌آسانی احتمال ابتلای بیماران بستری‌شده در بخش آی‌سی‌یوی کامکار به ویروس کرونا را حتی بدون کیت تشخیصی و صرفا براساس سی‌تی‌اسکن ریه تشخیص دهند و اعلام خطر کنند. این البته وظیفه وزارت بهداشت است با تغییر پروتکل و اطلاع‌رسانی به‌موقع مانع این فاجعه می‌شد.»
۲۶ دی، یک انستیتوی ویروس‌شناسی در آلمان خبر داد موفق به توسعه نخستین تست آزمایشگاهی تست کرونا شده و کار ارسال نمونه‌ها به شرکت‌های متقاضی را شروع کرده‌اند. یک روز بعد، ۲۷ دی، علاوه بر نشانه‌های بالینی آلودگی به ویروس کرونا که پیش‌تر سازمان بهداشت جهانی برشمرده بود به سرفه‌های خشک در کنار سایر نشانه‌ها همچون احتمال ابتلا افزوده شد.
از ۲۹ دی و هم‌زمان با شناسایی تعداد بیشتری از مبتلایان در چین، مقامات بهداشتی این کشور تایید کردند ویروس کرونای جدید مسری است و از انسان به انسان منتقل می‌شود. هم‌زمان با این تحولات، برخی از کشورها ازجمله امریکا اعلام کردند که مسافران رسیده از مناطق آلوده در چین را در فرودگاه‌ها معاینه می‌کنند تا موارد مبتلا را شناسایی و قرنطینه کنند.
دکتر ملک‌زاده در ادامه همان گفتگوی تلویزیونی می‌گوید: «واقعا این‌که یک تست تشخیصی داشته باشیم برای این بیماری وجود ندارد حتی تستی که الان وجود دارد در برخی موارد بااینکه طرف بیماری را دارد نشان نمی‌دهد و منفی است. حتی تا ۵۰ درصد در چین دیده‌شده که این تست نشان نمی‌دهد و الان یکی از بهترین راه‌های تشخیصی همان سی‌تی‌اسکن ریه است که دقیق‌تر می‌تواند بیان کند.»
این ادعای دکتر ملک‌زاده که «واقعا تستی وجود ندارد و تستی که الان وجود دارد» این تصور را به ذهن مخاطب متبادر می‌کند که در آن تاریخ که وزارت بهداشت کم‌کاری کرده، تستی در کار نبوده است که ادعایی دروغی است. ۳۰دی۱۳۹۸، نخستین نمونه‌های کیت‌های آزمایشگاهی تست کرونا از سوی شرکت‌هایی در آلمان و چین تولید شده و برای شناسایی مبتلایان از آن استفاده شد.
چند روز بعد هم، ۴بهمن۱۳۹۸، دکتر «مهدی گویا»، رییس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت در نخستین اظهارنظر یک مقام رسمی در مورد کرونا، در گفتگویی تایید می‌کند که برای تهیه کیت تشخیصی اقدام شده است و آن‌ها از هر لحاظ برای مقابله با بیماری آماده هستند.
۳۰ دی همچنین، نخستین مورد مبتلابه ویروس در کره جنوبی هم دیده شد. در روزها و هفته‌های بعد، به‌تدریج آلودگی به ویروس کرونا به تعدادی از کشورهای دیگر هم کشیده شد. ازجمله ۱ بهمن نخستین فرد آلوده به ویروس کرونا در امریکا شناسایی شد.
۴بهمن۱۳۹۸، نخستین راهنمای رعایت نکات بهداشتی برای کم کردن ریسک آلودگی به ویروس منتشر شد. در این راهنما به مواردی همچون شستن مرتب دست‌ها، استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده و خودداری از لمس صورت با دست‌های آلوده اشاره شده بود.
یک روز بعد، ۵ بهمن، وزارت بهداشت ایران در نخستین اطلاعیه‌اش درباره ویروس کرونا می‌گوید هیچ مورد مشکوکی از ابتلا به کرونا در کشور مشاهده نشده است: «در تمام پایانه‌های مرزی به‌ویژه فرودگاه‌ها و بنادر بین‌المللی، پایگاه‌های مراقبت‌های بهداشتی مرزی با حضور تیم‌های متشکل از کارشناسان و متخصصان بهداشت و مبارزه با بیماری‌ها فعال‌اند و با تجهیزات مناسب هرگونه مورد مشکوک ورودی به کشور را تحت غربالگری و مراقبت‌های لازم قرار می‌دهند.»
۶ بهمن، مقامات بهداشتی به شناختی تازه و بسیار مهم از ویروس کرونا رسیدند و اعلام کردند افراد آلوده به این ویروس ممکن است تا ۱۴ روز هیچ علامتی از بیماری نشان ندهند اما ناقل ویروس و بیمار کردن دیگران باشند.
۸ بهمن، دکتر «حسین کولیوند»، رییس سازمان اورژانس کشور از تشکیل تیم‌های واکنش سریع در تهران و کلان‌شهرها برای مقابله سریع با کرونا و رسیدگی به موارد مشکوک خبر داد. همین روز دکتر «کیانوش جهانپور»، مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت گفت: «نتایج قطعی آزمایشگاهی حاکی است موارد معدود مشکوک ارجاع شده، مبتلابه ویروس کرونا جدید نبوده‌اند.» این در حالی است که در آن مقطع، دست‌کم در بیمارستان کامکار قم، به گفته مدیر آی‌سی‌یوی آن بیمارستان، موارد مشکوک در آی‌سی‌یو هر روز می‌مردند بی‌آنکه از آن‌ها آزمایشی گرفته شود و علایم بالینی که حاکی از ابتلای آنان به ویروس کرونا بود در نظر گرفته شود.
تا ۹بهمن۱۳۹۸، با افزایش شمار مبتلایان در چین به بیش از ۹ هزار نفر و شمار کشته‌ها به ۲۱۳ نفر و تایید ابتلای دست‌کم ۱۱۸ نفر به ویروس کرونا در ۲۲ کشور دیگر، خطوط هوایی بسیاری از کشورها پروازهای خود به چین را متوقف کردند. نتیجه این سیاست ملغی شدن نزدیک به ۱۰ هزار پرواز به مقصد چین یا از مبدا چین تا ۹ بهمن بود. ازجمله کشورهایی که پروازهای خود به چین را ملغی و متوقف کردند می‌توان به امریکا، کانادا، بریتانیا، بیشتر کشورهای اتحادیه اروپا، قطر، مالزی، هندوستان اشاره کرد.
یک روز بعد، ۱۰ بهمن، سازمان بهداشت جهانی با اشاره به‌سرعت گسترش ویروس کرونا در میان کشورهای مختلف، وضعیت «اضطرار سلامت عمومی بین‌المللی» در جهان را اعلام کرد.
۱۳بهمن۱۳۹۸، فیلیپین نخستین مورد مرگ یک فرد مبتلابه ویروس کرونا خارج از مرزهای چین را اعلام کرد. هم‌زمان شمار کشورهایی که پرواز هواپیماهای خود به چین را متوقف یا محدود کردند و یا پذیرش مسافر و توریست چینی را ممنوع کردند افزایش قابل‌ملاحظه‌ای یافت. از میان لیست جدید این کشورها می‌توان به ترکیه، مصر، استرالیا، اندونزی، اسرائیل، کنیا، نیوزیلند، عمان، ویتنام، تانزانیا، تایوان، کره جنوبی، سنگاپور، ژاپن، فیلیپین و … اشاره کرد.
در همین روز، ۱۳ بهمن، خبری درباره حضور یک بیمار مبتلابه کرونا در هتل اسپیناس تهران و اطلاع مقامات بهداشتی از این موضوع در فضای مجازی منتشر شد. بنا بر این خبر، به دلیل مشاهده یک شهروند چینی با علایم ابتلا به ویروس کرونا در اتاق ۵۰۷ این هتل، این طبقه از هتل قرنطینه شده است. شهروند چینی با حضور تیم واکنش سریع اورژانس از هتل به مراکز درمانی منتقل شده است.
دکتر ملک‌زاده در گفتگوی تلویزیونی خود، در پاسخ به پرسش از زمان بستن مرزهای هوایی می‌گوید بنا به ملاحظاتی درخواست وزارت بهداشت خیلی جدی گرفته نشده است: «وزارت بهداشت چندین جلسه این را در دولت مطرح کرد، واقعا نتوانستیم به‌موقع از این حمایت برخوردار شویم که مرزها را به‌طور کامل ببندیم … و از همه مهم‌تر آن زمانی که چین اعلام نکرده بود و به‌طور عادی رفت‌وآمد داشتیم. آن دوره به‌خصوص خیلی باعث شد در قم یک‌باره این بیماری اوج بگیرد.»
دکتر ملک‌پور در مورد اصرار و خواست وزارت بهداشت برای لغو پروازها هم واقعیت را نمی‌گوید، مرور مواضع وزارت بهداشت نشان می‌دهد که از نخستین موضع رسمی یک مقام این وزارتخانه در مورد ویروس کرونا در ۴ بهمن تا ۱۱ بهمن هیچ خبری دراین‌باره منتشر نمی‌شود. ۱۱ بهمن، «کیانوش جهانپور»، مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت اعلام کرد که این وزارتخانه در نامه‌ای به «اسحاق جهانگیری»، معاون اول رییس‌جمهور خواستار توقف همه پروازهای تجاری و گردشگری ایران-چین شده است.
دکتر هیوا هم معتقد است نمی‌توان ادعای جدی بودن وزارت بهداشت در این زمینه را پذیرفت: «طبیعتا اگر وزارت بهداشت در این زمینه جدی بود، نشانه‌های آشکار وجود ویروس در کشور را جدی می‌گرفت و می‌توانست با اطلاع‌رسانی در مورد آن، دولت را ناچار کند سیاست درستی اتخاذ کند.»
دکتر هیوا اضافه می‌کند ادامه صحبت‌های دکتر ملک‌زاده هم نادرست است. اگر صحبت‌های دکتر محمد مولایی را مبنا بگیریم علایم اولین بیماران کووید ۱۹ در ایران، اواخر دی ۱۳۹۸ در بیمارستان کامکار قم دیده شده است: «با توجه به این‌که بیمار ممکن است دو هفته هیچ علامتی نداشته باشد، یعنی اولین مبتلابه ویروس کرونا یا بیمار صفر ایران احتمالا اواسط دی‌ماه وارد ایران شده و این حدودا زمانی است که چین به‌طور رسمی شناسایی ویروس جدید کرونا را اعلام کرده است و به‌این‌ترتیب در اساس حرف دکتر ملک‌زاده دروغ است که می‌گوید زمانی که چین اعلام نکرده بود و به‌طور عادی رفت‌وآمد داشتیم این بیماری در قم اوج گرفته است.»
در تمام این مدت، توام با برخی اقدامات احتیاطی که وزارت بهداشت برای آنچه «شناسایی موارد مشکوک به کرونا» می‌خواند همچون نصب دوربین‌های حرارتی در فرودگاه امام برای کنترل درجه دمای بدن مسافران، مقامات وزارتخانه در تمام سطوح مشاهده ویروس کرونا در ایران و ابتلا به آن را تکذیب می‌کنند. دکتر هیوا معتقد است نصب آن دوربین‌ها تنها اقدامی نمایشی بود: «در آن مقطع مشخص شده بود که مبتلایان می‌توانند تا ۱۴ روز بدون هیچ علامتی ناقل باشند. به‌این‌ترتیب هر کسی که از چین وارد می‌شد می‌توانست بالقوه آلوده باشد اما چون در دوره نهفته بیماری است هیچ علامتی نشان ندهد.»
اما به باور دکتر هیوا، مساله فقط در سطح وزارت هم باقی نماند، هرچند آن‌ها مسئول تغییر پروتکل‌های درمانی هستند، اما طبعا روسای دانشگاه‌های علوم‌پزشکی استان‌ها هم با سکوت و یا سهل‌انگاری خود به سیاست انکار کمک کردند: «رییس دانشگاه علوم‌پزشکی قم که در بیمارستان حوزه ماموریتش بیش از بیست روز است کسانی با علایم ابتلا به ویروس کرونا می‌میرند، ۱۹ بهمن می‌گوید تاکنون هیچ موردی از ابتلا به ویروس کرونا در استان قم دیده نشده است.»
هرچند به نظر می‌رسد رییس دانشگاه علوم پزشکی تنها صحبت‌های وزیر را تایید کرده است چون در همان روز وزیر ضمن اعلام توقف پروازهای ایران به چین و بالعکس، از تحت نظر داشتن موارد مشکوک به کرونا در استان‌های مختلف و قرنطینه دانشجویانی که از ووهان به ایران برگشته بودند خبر داد. ادعایی که خیلی زود با ادامه پروازهای هواپیمایی ماهان به چین، بی‌اعتبار شد.
تکذیب و انکار مشاهده ویروس کرونا در ایران و اصرار بر پاک بودن ایران به همین ترتیب تا چهارشنبه ۳۰ بهمن ادامه می‌یابد. ۲۲ بهمن وزیر بهداشت رسیدن ویروس کرونا به ایران را انکار کرد. ۲۳ بهمن، مدیر روابط عمومی وزارت بهداشت فوت یک بیمار بر اثر کرونا را تکذیب کرد.
۲۷ بهمن، همین مدیر روابط عمومی، خبر صدور نامه معاونت درمان وزارت بهداشت به رییس‌جمهور در خصوص ابتلای تعدادی از ایرانیان به کرونا، ضمن تایید موارد مشکوک اعلام کرد تست همه موارد منفی بوده و کسی مبتلا نیست. ۲۸ بهمن، روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی قم در اطلاعیه‌ای خبر مرگ دو بیمار بر اثر کرونا را تکذیب می‌کند و می‌گوید مرگ آن بیماران ربطی به کرونا نداشته است. ۲۹ بهمن همین خبر بی‌ارتباط بودن مرگ این دو نفر با مساله کرونا تکرار می‌شود تا درنهایت ۳۰ بهمن در اثر فشار دکتر محمد مولایی که برادر یکی از درگذشتگان است و اصرار او بر افشاگری، تست کرونا از پیکر برادرش گرفته شده و ابتلای او و درگذشته دیگر به کرونا اعلام می‌شود.
روز بعد، اول اسفند، سد انکار شکسته می‌شود و کیانوش جهانپور، ريیس روابط عمومی وزارت بهداشت به‌یک‌باره خبر ابتلای ۳ نفر در قم و اراک، احتمال ابتلای دو نفر در بابل را اعلام می‌کند. همان روز، دکتر محمد مولایی هم در گفتگویی می‌گوید او ده‌ها نفر با علایم مشابه برادر او که تست کرونایش مثبت اعلام شده، در همان بیمارستان کامکار قم فوت کرده‌اند.
و روزهای بعد، آمار مبتلایان و قربانیان در قم به‌تدریج بالا می‌رود و هم‌زمان در مقابل درخواست قرنطینه قم مقاومت می‌شود؛ اما مقامات سیاسی و بهداشتی ایران همچنان اصرار می‌کنند که پنهان‌کاری در این مورد صورت نگرفته است. اما علاوه بر تمام شواهد پیش‌گفته، دست‌کم دو داده مهم دیگر تایید می‌کنند آنچه رخ داده است نه صرفا نتیجه سهل‌انگاری و ناکارآمدی دستگاه اجرایی و بهداشتی کشور که نتیجه سیاستی آگاهانه برای مخفی نگاه داشتن رسیدن ویروس کرونا به ایران بوده است.
۱۵ اسفند، «نریمان پناهی»، یکی از مداحانی که در دیدار دست‌بوسی ۲۶ بهمن مداحان با سید «علی خامنه‌ای» حضور داشته است، در ویدیویی گفت محافظان خامنه‌ای به مداحان حاضر در آن دیدار اجازه نداده‌اند برای دست‌بوسی به رهبر جمهوری اسلامی نزدیک شوند و توضیح داد این اقدامی پیشگیرانه و برای محافظت از خامنه‌ای بوده است. به‌این‌ترتیب، با توجه به سابقه این مجالس و برقرار بودن رسم دست‌بوسی در آن، آشکار می‌شود، مقامات جمهوری اسلامی، از وجود ویروس کرونا در ایران آگاه بوده‌اند و نگرانی از ابتلای یکی از حاضران، موجب شده اجازه نزدیک شدن آن‌ها به خامنه‌ای داده نشود.
پنجشنبه ۲۲ اسفند، روزنامه «واشنگتن‌پست» گزارشی تحقیقی منتشر کرد که نشان می‌داد در آرامستان بهشت معصومه قم، دو گودال با عرض چهار متر و به طول یک زمین فوتبال با سرعتی غیرمعمول حفر شده است. واشنگتن‌پست در همان گزارش نوشته است با «بررسی‌های تخصصی، دریافت و تحلیل ویدیوها و نیز روایت‌های رسمی» به این جمع‌بندی رسیده است که این گودال‌ها را برای دفن دسته‌جمعی قربانیان ویروس کرونا در شهر قم آماده کرده‌اند. گودال‌هایی که تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد روز اول اسفند آماده شده‌اند. آمادگی که نشان می‌دهد مقامات حکومتی از شیوع گسترده ویروس آگاه بوده و خود را برای تلفات در حجم زیاد آماده کرده‌اند. شاهدی دیگر بر این‌که ادعای بی‌اطلاعی مقامات جمهوری اسلامی از وجود ویروس تا ۳۰ بهمن ادعایی کذب است.
۴۰ روز انکار از ۲۰ دی تا ۳۰ بهمن برای مهاجرت مرگ کافی بود، زمانی بسیار پیش از آن‌که اعلام شود.
مطالب مرتبط:
شیوع کرونا و نمایش پیکر فرسوده نظام جمهوری اسلامی
۶ عامل اختلاف‌های آماری در بحران کرونا
بیمار مبتلا به کرونا: داروی ضد ویروس دادند و گفتند خودت را قرنطینه کن
کرونا در ایران؛ رفتار‌های پرخطر روحانیون ادامه دارد
فرضیه حمله بیولوژیک و کرونا؛ دروغ بزرگ محمدحسین باقری به خامنه‌ای
منبع:«ایران وایر»
حقیقت مانا
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.