“هیچ ” شهریور۱۳۹۱
“همه با هم”، برای “من” اش کم بود
“من” ترین مردِ جهان است
آیت آتشِ “من”
و فروفردیتی – زنامرادی جهان
گوررا ، دوام “من” اش پُرساخت
وبکارت واژها
زیرشهوت دریدۀ دندانش .
چه بی چشم و روگرگی و
آنک کفتاری
نا آفرین صفتی
نیشی برآفرینش “خدا” گذاشت
مردی برای”هیچ “
ازکتاب:« من آبی سرا و، سراب؟!» سیامک نادری
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.