سیامک نادری
در صورتیکه مسعود رجوی و سازمان مجاهدین خلق، این حقایق و نوشته را تکذیب می کنند ولو حتی یک کلمه از این نوشته را…، می توانند به دادگاه شکایت کرده و من ( سیامک نادری) را مورد محاکمه قرار دهند. تا من نیز بیش از ۱۰۰ تن از جداشدگان از تشکیلات و حتی بیش این تعداد را به عنوان شاهد به دادگاه فرا بخوانم و حقایق فوق را به اثبات برسانم.
همیشه گفته ام و باز می گویم:« آقای رجوی! این گوی و این میدان، بفرمایید دادگاه!»
مسعود رجوی کارگران را لواط کار می نامید!. پرسش:
کارگران لوط کارند؟ یا بالنده و بشر مرهون کارگر؟
وقتی کارگر را « لوط کار» می نامی. عجبی است
بخواهی: مصداقی باید در کنار حمید نوری محاکمه شود!
رجوی سال ۱۳۸۸ در حضور بیش از ۳۰۰۰
تن از اعضا در اشرف درباره کارگران گفت:
«اینقدر کارگر کارگر نکنید، همین کارگران اگر
یک شب با آنها[ در خانه ایی] باشید، همانجا
بی سیرت تان می کنند (همراه با لحن طعنه و
استهزا و چشم.سفید کردن برای عمل لواط )…
این در حالی است که در سرود کارگر – از مجموع
سرودهای سازمان مجاهدین خلق ایران چنین آمده است:
عزم و رزمت ای کارگر در زمانه بالنده تر
ای مرهون تو هر بشر به هر مکان به هر زمان
عزم و رزمت ای کارگر
در زمانه بالنده‌تر
ای مرهون تو هر بشر
به هر مکان به هر زمان
ز کار تو گردد جهان
شکفته چونان گلستان
….
محسن نیکنامی (کمال) که جزء فرماندهان ارشد مقر یک در قرارگاه اشرف بود پس ازسرکوب قیام سال ۸۸ درایران، درصحبت دونفره ای که با همدیگرداشتیم نکاتی می گفت واینکه:« تا کارگران نیایند وسط ، کارحل نمی شود. هر کجا کارگران باشند کاربه درگیری و زدن و شکستن می کشد و همه چیز را درب و وداغان کرده وتسخیر می کنند. والّا قیام درسطح دانشجویی درحدّ تظاهرات و شعاردادن باقی می ماند». و سپس عجیب آنکه کمال می گفت: «اینقدر نگویید کارگرها یک شب با همین کارگرها باشید می بینید که چطور بی سیرت تان می کنند!.» (خطابش به اعضای مجاهدین خلق در اشرف بود که در تشکیلات از کارگران و قیام ۸۸ دفاع می کردند و سوال آنها این بود که چرا ما هیچ نقش نداریم. ما که اینجا هستیم در اینجا و در عراق و اشرف کاری از دست ما برنمی آید در حالیکه مردم، جوانان و زنان در خیابانها کشته میدهند …)؟!،من از این حرف کمال بسیارجا خوردم باورم نمی شد که چنین حرفی زده شود چون منفی ترین حرفی بود که می شد در باره کارگران زد. ممکن است یک فرد از صنف کارگر چنین باشد اما موارد «خاص» را نمی توانیم «عام» کنیم و چنین بیربط حرفی را بعنوان یک مقوله قابل طرح بدانیم. می دانستم که چنین حرف سنگینی نمی تواند توسط فرماندهان زده شود. بویژه توسط کمال!. حدس می زدم این بحث در نشست مسعود رجوی باسطح فرماندهان ارشد زده شده است!.
تا اینکه دوهفته بعد نوار نشست مسعود رجوی برای همه پخش شد. عین همین عبارات را رجوی درباره کارگران می گفت:«اینقدر کارگر کارگر نکنید، همین کارگران اگر یک شب با آنها باشید، همانجا بی سیرت تان می کنند (همراه با لحن طعنه واستهزای رجوی).و… »
آقای رجوی! آن از«خلق قهرمان ایران» وافاضات نسرین- مهوش سپهری همردیف رهبری عقیدتی که در حضور شما و مریم رجوی و ۴۰۰۰ تن از اعضا در اشرف بصراحت می گفت:« این مردم بی غیرت بلند نمی شوند انقلاب کنند تا شما به رهبری برسید…» و با تمسخر می گفت:« خلق قهرمان بی غیرت!…) و این هم القاب و صفاتی که شما برای کارگران قائل هستید!. آیا یادتان مانده که ما در فاز سیاسی نشریه کارگری سازمان مجاهدین خلق یعنی نشریه «بازوی انقلاب» را چاپ می کردیم! و من از جمله کسانی بودم که این نشریه را در همان سال ۵۸ در کارخانجات کرج می فروختم….پرسش این است که مردم و کارگران دچار انحطاط ، اپورتونیسم و خود شیفتگی و فساد …شده اند یا شما؟.
این سرود در کتاب سمفونی مقاومت صفحه ۳۴ نیز آمده است:
لینک صوتی سروده ضمیمه است:
https://soundcloud.com/arash-mohammadi-708777054/sets/gjlmb0wxvyck
حقیقیت مانا
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.