سیامک نادری ۱۲ فرودین ۹۸
مجید رجبی در شرایطی پس ازسرنگوی صدام ومحاصره اشرف، به کمک مجاهدین خلق شتافت که دراشرف درمحاصره بوده وهیچ آینده ایی برای آنها متصور نبود. درسال ۱۳۸۳مهنازشهنازی اززنان ارشد شورای رهبری می گفت:« هریک نفری که در اشرف می ایستد، وحتی ازصبح تا شب هیچ کاری نمی کند و فقط دراینجا راه می رود و سوت می زند، حضورش دراشرف، چتری برای حفاظت رهبری(رجوی) است.» زیرا اعضای سازمان تنها بعنوان سپر بلای جان رجوی محسوب می شدند. رجوی می گفت :«اگراشرف بأیستد، جهان به حمایت ازآنها خواهد ایستاد.» مجید رجبی جوان شریف وصادقی که برخلاف آنچه ازمجاهدین شنیده بود ، با حضور درتشکیلات روز بروز آنچه می پنداشت درتشکیلات مجاهدین چیزی جز دروغ نیافت، اما بدلایل مختلف … دراشرف وآلبانی ایستاد و پس ازچند ماه انتقال به آلبانی ازسازمان مجاهدین جدا شد.
مریم رجوی برخلاف قراردادی که با کمیساریا ودولت آلبانی جهت پرداخت هزینه زندگی جداشدگان ازمجاهدین خلق بسته است، بهنگام پرداخت هزینه زندگی بصورت ماهانه به جدا شدگان، همواره با توهین وتحقیر اینکه« باید تعهد وامضا می دادند با رژیم جمهوری اسلامی و ایادی آن ارتباط برقرار نکنی.» اینگونه شخصیت وهویت آنها را خُرد می کرد و درگام بعد هرنوع مخالفتی با سازمان ویا عدم همکاری وشرکت درمراسم آنها وخواندن و شنیدن اخبار وبریف های فعالیّت سازمان مجاهدین ویا عدم جاسوسی و گزارش درباره زندگی و فعالیت های سایرجدا شدگان به مسئولین دفترمجاهدین درآلبانی را، با شیوه های مختلف درپرداخت هزینه ماهانه درسرموعد هرماه به اذیّت وآزار و فشاربر جداشدگان می پرداخت.
بدین منظور جمعی ازجداشدگان با تلاش وایستادگی توانستند هزینه ماهانه زندگی را ازکمیساریا دریافت کنند، تااینکه کمیساریا نیز ازپرداخت کمک هزینه زندگی سربازد و مجید رجبی ناگزیر دست به اعتصاب غذا زد.
لازم به توضیح است که اعضای مجاهدین خلق طبق قراردادی که مریم رجوی وکمیساریا بسته اند، درآلبانی دارای موقعیت پناهندگی نیستند واین امرتنها بسود مریم رجوی برای حفظ اعضا درتشکیلات مجاهدین است. بنا برهمین موقیعیت قانونی اعضای جدا شده درآلبانی اجازه کارقانونی درآلبانی ندارند، اجازه خروج قانونی ازآلبانی را ندارند، ویا درصورت ترک آلبانی بصورت غیرقانونی، دستگیر وزندانی می شوند. این همان سیاهچاله ای است که رجوی درعراق ساخته بود واینک درآلبانی وبه اصطلاح دریک کشور اروپایی نیز، در برهمان پاشنه می چرخد.
هدف مریم رجوی از زجرکشیدن مجید رجبی دراعتصاب غذای سی وشش روزه، ازیکطرف هشدار ودرس عبرت به جدا شدگان جهت تن دادن به امیان رجوی و ازطرف دیگر نشان دادن عکس واخبار همین اعتصاب غذا و وضیعیت جدا شدگان درآلبانی، به اعضای خود دردرون تشکیلات و اشرف ۳ است، تا فکر جدا شدن ازتشکیلات را ازسربدرکنند. همچنانکه بارها وبارها درتشکیلات مجاهدین با اعضا گفته شده است که ازاین پس به کسانی که بخواهند ازتشکیلات جدا شوند پول وهزینه زندگی نمی پردازیم. عدم پرداخت هزینه زندگی ، همچنین سکوت کمیساریای ملل متحد ونفض حقوق بشردراین باره قابل درک وفهم نیست؟.
همچنانکه اینجانب ( سیامک نادری) درسال ۱۳۹۶ ایمیلی برای آقای فلیپو گراندی ارسال کردم:
آقای فیلیپو گراندی
کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان
باسلام
کمیساریا بمدت یکسال هزینه زندگی من را تأمین کرد وسپس بمدت ۱۰ ماه هزینه زندگی من را قطع کرد. من درشرایط سختی بسر بردم وبرای ادامه حیات بناچار از دوستانم قرض گرفتم وتا کنون هم نتوانسته ام آنرا پرداخت کنم. سپس کمیساریا برای ۳ماه دیگر هزینه بطور ویژه پرداخت کرد. درحالیکه درنیمه ماه جاری(۱۶ماه می) من دیگر هزینه زندگی ندارم. با توجه به اینکه ما درآلبانی اجازه کار نداریم و…، نمی توان ونباید درچنین شرایطی، کمیساریا افراد پناهجو را دروضعیت وخیمی قرار دهد. گرسنگی دادن به انسانها به هر شکل که باشد مضموم و جرم محسوب می شود. ممکن است چنین سخنی سنگین بنظر بیاید، امّا وضعیتی که وجود دارد همین است. زیراتنها یک راه ویک گزینه درپیش روی افراد گذاشته شده است! وآنکه همه جدا شدگان باید بروند واز سازمان مجاهدین هزینه زندگی دریافت کنند.
اگر کمیساریا چنین قراردادی با سازمان مجاهدین بسته که هزینه زندگی جدا شدگان از سازمان درآلبانی را، سازمان مجاهدین بعهده بگیرد. باید توجه داشت که جدا شدگان وازجمله من، که طرف اصلی این موضوع هستیم، اساساً نه درجریان چنین قراردادی بوده ایم ونه آن را امضا کرده ایم.
کمیساریا درعراق ازابتدا با تک به تک افراد به عنوان اشخاص مصاحبه می کرد ونه به شکل گروهی وبه کسوت سازمان مجاهدین. بنا براین نمی بایست درمورد پرداخت هزینه زندگی درآلبانی نیزافراد را نا گزیرساخت تا از سازمان هزینه دریافت کنند. چنین قراردادی بمنزله نفی چهار چوب کمیساریا است. زیرا ما اشخاص حقیقی هستیم ونمی توان با شخصیت حقوقی که سازمان مجاهدین باشد برای سرنوشت ماچنین تصمیم گرفته وبه مرحله اجرا گذاشت.
تحمیل دریافت هزینه زندگی از سازمان مجاهدین، چیزی نیست جز اینکه ما محکوم هستیم همیشه درتیول سازمان مجاهدین باشیم. به همین دلیل بسیاری براثر استیصال ، ناچار شدند تا بروند واز سازمان مجاهدین هزینه ماهانه دریافت کنند. کمیساریا با عدم حمایت ، ما رامجبور به پذیرش قید وبندهای سازمان می سازد. آیا هر فردی آزاد است همانطور که خودش می خواهد زندگی کند؟. این موضوع ناقض اصول کمیساریای عالی پناهندگی می باشد. چنین امری، ثبت برده داری نوین است. درحالیکه کمیساریا تک به تک افراد به به رسمیت می شناسد ونه سازمان مجاهدین را ونه به شکل گروه.
همچنانکه درکشورهای اتحادیه اروپا به پناهندگان هزینه زندگی پرداخت می شود. درآلبانی نیز می بایست یا توسط دولت آلبانی یا توسط کمیساریا این هزینه پرداخت شود. کما اینکه آقای جان کری مابه ازای حضورافراد سازمان درآلبانی کمک مالی به دولت آلبانی پرداخت نموده است ودولت آلبانی می بایست ازهمین بودجه، هزینه زندگی جداشدگان را پرداخت کند.
رونوشت به:
سازمان عفو بین الملل
دفتر کمیساریا درتیرانا – آلبانی
:Filippo Grandi
:UNHCR address
United Nations High Commissioner for Refugees
Case Postale 2500
CH-1211 Genève 2 Dépôt
Suisse.
:Our telephone number
+41 22 739 8111 (automatic switchboard)
:Our fax number
+41 22 739 7377
:UNHCR in Albania: Address
Skenderbej Street, Volswagen Building, 2nd Floor, Tirana, Albania
:Telephone
355 4 2250205
:Facsimile
2250286 4 355
albti@unhcr.org
حقیقت مانا
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.