فرهنگ و هنر »
نویسنده باید از جان و عشق مردم بنوشد، نی از آخور حاکمان سیامک نادری
محمود دولت آبادی نویسنده ای نمک گیر شده ی حاکمان اهریمن، زمین و خرمن سوخته مردمان میهنمان را نظاره می کند، و همچنان پشت به مردم و رو به حاکمان، بیش از پیش
بیشتر بخوانید »فرمانروای بدگمان و حق صدور فرمان مرگ
۱۷تیر ۱۳۹۸ بهرام محیی Elias Canetti (1905 – 1994) الیاس کانتی، فیلسوف و نویسنده‌ی بلغاری ـ بریتانیایی، در سال ۱۹۰۵ در یک خانواده‌ی مرفه یهودی در شهر کوچک روسچوک در بلغارستان زاده شد. شش
بیشتر بخوانید »در نکوهش فرمانبری
۲۰ آبان ۱۳۹۸ بهرام محیی آرنو گروئن در خاطرات خود نوشته که وقتی شش ساله و در کلاس اول دبستان بود، روزی خانم معلم از بی‌انضباطی شاگردان کلاس ابراز ناخرسندی کرد و گفت از
بیشتر بخوانید »اضطراب و لذت: یادی از هارولد بلوم
۲۶ مهر ۱۳۹۸ محمدرفیع محمودیان در معرفی هارولد بلوم هارولد بلوم (۱۹٣۰-۲۰۱۹) را شاید بتوان شناخته شده‌ترین منتقد ادبی آمریکای معاصر نامید. در حالیکه دیگر منتقدان ادبی را در آمریکا و دیگر کشورهای جهان کمتر
بیشتر بخوانید »
“عشق خواهر من است” سیامک نادری
00/9/1392 گاه احساس میکنم خونم رنگ آبی دارد. و عشق همه حسش را میپیچد در پرندی هایش حس میکنم عشق – خواهر من است و نفس
بیشتر بخوانید »
” قلبم به استعاره ” می تپد ” سیامک نادری
” قلبم به استعاره ” می تپد ” ۲۵/۷/۱۳۹۱ حقایق سرود شده در لیبرتی و تشکیلات توتالیتاریسم ایدئولوژیک درریشه هایم مسکن گزیده ام بیدارمانده ام زیرپوست ورگ مردمان خوب
بیشتر بخوانید »
“سرکش تر از ستاره منم” سیامک نادری
۱۳۹۲/۹/۹ سرکش تر از ستاره منم ” زن “ ” ماه ترین ” بردۀ شب – بی “سپییدارترین “ خوناب دل ستاره منم ” زن “ زیباترین گل انسان خدا – زیرپا مانده ترین
بیشتر بخوانید »
ناگفته‌هایی از زندگی مرضیه بانوی آواز ایران
مرضیه از مشهورترین خوانندگان زن ایران است که صدایش همچنان در نزد مردم ایران زنده و محبوب است. او دهه‌‌های مختلف فراز و فرود موسیقی ایران به‌خصوص حضور زنان بر صحنه‌های اجرای موسیقی و
بیشتر بخوانید »
“جنین خیانت شده” شعر از سیامک نادری
“جنین خیانت شده” 1392 زن فّرعشق و زندگی بی که روزگار مجالش دهد تا شکوفۀ پگاه ، شکوفۀ ایثارش روزگار مردانه هوسی برمی تافت زایش تقدیری که زن را حّوای بی های
بیشتر بخوانید »
زن و زمان پس از خواندن رمان «اورلاندو» اثر ویرجینیا وولف
ناصر کاخسار «عمر به کوتاهیِ فاصله‌ی افتادن برگ از شاخه‌ی درخت است.» هنر ویرجینیا وولف در رمان اورلاندو این است که عمر چهارصد ساله‌ی اورلاندو را در این فاصله‌ی عمودیِ افتادن جا می‌دهد. و
بیشتر بخوانید »
