روایت یک شاهد عینی از معمولان: «فقط ویرانی دیدم و بی‌تفاوتی مسئولان»

۲۲ فروردین ۱۳۹۸

انتقاد و اعتراض نسبت به کندی و یا فقدان امدادرسانی نهادهای حکومتی به سیل‌زدگان روزافزون است. مردم مناطق سیل‌زده خود برای تعمیر سیل‌بندها، خالی کردن خانه‌ها از گل و لای و سرپناه دادن به قربانیان سیل دست به کار شده و فعالان تشکل‌های مستقل از جمله کانون صنفی معلمان به همیاری با سیل‌زدگان برخاسته‌اند. رسول بداقی بازرس کانون صنفی معلمان تهران که به تازگی از معمولان بازگشته به «زمانه» می‌گوید: «در ساعت‌ها و روزهای اول فاجعه هیچ خبری از مسئولان نبود و حالا هم نیست. من فقط ویرانی دیدم و بی‌تفاوتی مسئولان.»

سیل شهرها و روستاهای ۲۴ استان را در نوردیده است. گذشته از قربانیان که مطابق آماررسمی تعدادشان کمتر از صد تن است، ده‌ها هزار تن از ساکنان شهرها و روستاها بی‌خانمان شده‌اند. مزارع و کارخانه‌ها آسیب دیده و هزاران کارگر و کشاورز بیکار شده‌اند. بسیاری پل‌ها و  جاده‌ها ویران یا غیرقابل استفاده شده‌اند.

معلمان کشور با استفاده از شبکه گسترده ارتباطات خود ستاد همیاری با سیل‌زدگان تشکیل داده‌اند. ستاد همیاری فرهنگیان با صدور بیانیه‌هایی اقلام مورد نیاز سیل‌زدگان را لیست کرده و مراکزی در تهران و شهرستان‌ها را برای تحویل کمک‌ها اعلام کرده‌اند.

رسول بداقی که خود از سازمان‌دهندگان این ستاد است در گفت‌و‌گویی با زمانه از وضعیت سیل‌زدگان و مناطق سیل‌زده، فعالیت داوطلبانه معلمان و برخورد مسئولان به آن و وضعیت کودکان دانش‌آموز در مناطق سیل‌زده می‌گوید.

«زنده ماندن مهم‌ترین چالش مردم مناطق سیل‌زده است»

وضعیت به طور واقعی در مناطق سیل زده چگونه است، مهمترین مشکل سیل‌زدگان چیست، کدام مناطق برای همیاری در الویت فرهنگیان قرار دارند، برخورد حکومت با گروه‌های داوطلب امدادرسان چگونه است، و چه سرنوشتی در انتظار سه میلیون دانش‌آموز مناطق سیل‌زده است؟ زمانه این پرسش‌ها را با رسول بداقی که از نزدیک روز سه‌شنبه ۲۰ فروردین از معمولان بازگشته، در میان گذاشته است. 
بداقی می‌گوید: «کمک‌های مردمی مانند سیل به سوی این منطقه جاری شده. اما از کمک‌های دولتی خبری نیست. فقط یکی دو تا لودر دیدم و چهار‌پنج تا چادر هلال احمر و چند تا آدم عمامه به سر که برای کمک آمده بودند اما داشتند نوحه می‌خواندند و چای و شربت می‌خوردند.»
به گفته بداقی، مشکل در مناطق سیل‌زده بسیار زیاد است. اما زنده ماندن مهمترین مشکل مردم مناطق سیل‌زده است. «که با توجه به حاکمان دروغگو، هیچ امیدی به مسئولین برای کمک به سیل‌زدگان نیست. مردم مناطق سیل‌زده نیازمند امید هستند، امید به زندگی. و تنها امید سیل‌زدگان، مردم هستند.» این فعال صنفی معلمان برخورد نامناسبی از مسئولان ندیده اما: «در برخورد نیروهای ناچیز سپاه با لشگر بیکران مردم همیاری‌کننده نوعی کینه و صف‌آرایی و آمادگی برای برخوردهای آینده حس می‌کردم. آن‌ها برای نمایش آمده بودند و مردم برای خدمت کردن.» گفت‌و‌گو با رسول بداقی بازرس کانون صنفی معلمان تهران را در زیر بشنوید:


بیشتر بخوانید:

منبع : زمانه

حقیقت مانا

Scroll To Top