جایزه “نفسِ عمیق” و محکومیت سازمان مجاهدین خلق در ضدیت با آزادی مطبوعات در آلمان

11 ارديبهشت 1401
حنیف حیدرنژاد- اتحادیه روزنامه نگاران برلین و براندنبورگ روز 28 آوریل 2022 در جلسه ی پانزدهمین جایزه سالیانه خود، این جایزه که با عنوان “نفس عمیق- Langen Atem” شناخته می باشد را به لوئیزا هُمِریش-Luisa Hommerich اعطا کرد.
“نفسِ عمیق” اشاره به کار سخت و طاقت فرسائی دارد که وقتی آنرا شروع می کنی، نمیدانی چقدر طول خواهد کشید. همینقدر مشخص است که راه سخت است و دشوار و پرخطر.
این جایزه به آن دسته از روزنامه نگارانی تعلق می گیرد که که با پایبندی به احساس مسئولیت حرفه ای، کاری تحقیقی که بیش از یک سال از آنها وقت برده را در دست داشته اند. آنها موضوعی حساس را انتخاب کرده و با پذیرش ریسک برای حقیقت یابی، به تحقیق و مستند سازی کار خود می پردازند تا حساسیت جامعه نسبت به آن موضوع را برانگیزند. 
این جایزه از سوی روزنامه نگاران و برای روزنامه نگاران است و از سال 2007 هر ساله و قبل از سوم ماه مه، روز جهانی آزادی مطبوعات اعطا می شود. 
در مراسم سال 2022، 9 موضوع کاندید شده بودند. برخی از موضوعات توسط یک روزنامه نگار و برخی دیگر توسط دو روزنامه نگار تحقیق شده بود. هر ساله یک هیئت ژوری جدید موضوعات را بررسی و به سه روزنامه نگار جایزه اعطاء می کنند. هیئت ژوری امسال متشکل از یازده نفر از روزنامه نگاران با سابقه، اکثرا در سطح رئیس هیئت تحریه و از رسانه های مختلف و شناخته شده هستند. جایزه اول سال 2022 به لوئیزا هُمِریش برای کار تحقیقی او در مورد “سازمان مجاهدین خلق ایران و لابی سیاسی آن در آلمان” اعطا شد.
در این مورد در وبسایت اتحادیه روزنامه نگاران برلین و براندنبورگ آمده است: “لوئیزا هومریش در مراسم اهدای جوایز به دلیل تحقیقاتش در مورد مجاهدین خلق ایران و لابی سیاسی آنها در آلمان که در اشپیگل و مجله “سایت” منتشر شده بود، جایزه اول را دریافت کرد. نویسنده با تحقیقات خود که بیش از سه سال ادامه داشته نشان می دهد چگونه سازمان مجاهدین که از حمایت سیاستمداران آلمانی برخوردار هستند، با روش های فرقه ای، اعضا و وابستگان خود را زیرفشار قرار می دهد و رابطه آنها با خانواده شان را قطع می کند. یکی از اعضای جدا شده توضیح می دهد که چگونه او و تعداد دیگری از کودکان به کلن منتقل شده و بعدها زیر چشم اداره کودکان و نوجوانان [سربازگیری شده] و به یک کمپ در عراق منتقل شدند.”
مجریان برنامه، در مراسم معرفی لوئیزا هُمِریش از او چند سوال کردند: (دقیقه 48 تا 53)
– مجاهدین چه گروهی هستند،
– چگونه یک سیاستمدار برجسته و مهم مثل ريتا زوسموت تحت تاثیر آنها قرار گرفته و از آنها حمایت می کند،
– چطور تو از سوی مجاهدین بخاطر کار تحقیقی ات زیر فشار قرار گرفتی و آنها تا حالا چکار کردند
– تاثیر فشارهای مجاهدین روی صاحبکار تو چه بود و آیا از این نظر هم مشکلی پیدا کردی
در پایان برنامه و پس از اعطای جایزه نیز یکی از اعضای هیئت ژوری توضیح داد که چرا در بین همه کاندیداها لوئیزا هُمِریش را به عنوان نفر اول انتخاب کرده اند. او از جمله گفت: ” سال 2018 بود که یک روزنامه نگار جوان که دوره کارآموزی اش را در مجله اشپیگل می گذارند موضوعی را در دستور کارش قرار داد که تا آنموقع حتی آن بخش از افکار عمومی آلمان که علاقمند به مسائل هستند نیز هنوز اهمیت آن را درست درک نکرده بودند. او با سماجت و شجاعتی مثال زدنی تحقیقی را شروع کرد تا این موضوع مهم مورد توجه قرار بگیرد. .. او در سه سالی که با این موضوع درگیر بود مورد تهدید و اتهام زنی [ازسوی سازمان مجاهدین] قرار گرفت. با وجود خطر، کارش را ادامه داد…. این کار تحقیقی، هشداری است به سیاستمداران در آلمان که بهتر بدانند با چه گروهی ارتباط دارند.” (دقیقه 1:41)
پس از آن یکی دیگر از مجریان بخشی از گزارش تحقیقی لوئیزا هُمِریش در مورد امین گل مریمی، کودک سرباز سابق سازمان مجاهدین را قرائت کرد.
در موقع اعطاء جایزه، لوئیزا هُمِریش از امین گل مریمی که با شجاعت حاضر شد به عنوان اولین نفر از این دسته از کودک سربازان سابق مجاهدین که با او مصاحبه کرده و بطور باز و آزاد از خودش صحبت کند، تشکر کرد و یادآوری کرد که او اکنون برنامه پخش مستقیم را از اینترنت تماشا می کند. در این زمان همه حضار در احترام به امین گل مریمی برای او دست زدند.
یکی از مجریان در پایان دوباره از لوئیزا هُمِریش سوال کرد آیا ترور شخصیت بر علیه او از  سوی سازمان مجاهدین هنوز ادامه دارد، آیا نمی ترسد، با این وضع چطور کنار می آید؟ هومریش جواب داد: “ببینیم چه می شود…. ترس وجود دارد ولی این بخشی از کار روزنامه نگاری است.”
 
****
ضدیت سازمان مجاهدین با بیان و آزادی مطبوعات 
سازمان مجاهدین نه تنها اعضای جدا شده خود یا جدا شدگان از شورای ملی مقاومت را بخاطر ابراز عقیده و نظرشان مورد اتهام زنی و ترور شخصیت قرار می دهد، بلکه با همان روش به روزنامه نگاران آزاد در کشورهای غربی نیز که آن سازمان را مورد نقد و بررسی قرار می دهند حمله می کند. لوئیزا هُمِریش در مقابل فشار و تهدیدهای سازمان مجاهدین تسلیم نشد. نشریه “سایت” نیز از او حمایت کرد و در همه مراحل حقوقی که مجاهدین بر علیه او شکایت کرده بود در کنارش ماند. این درسی است برای سازمان مجاهدین که نمی تواند در کشورهای آزاد با آزادی مطبوعات دربیافتد.
سازمان مجاهدین فکر می کرد پس از انتشار گزارش لوئیزا هُمِریش در مورد کودک سربازان سابق در سازمان مجاهدین از طریق اتهام زنی به او و ترور شخصیتش و از طریق شکایت به دادگاه بر علیه او و نشریه سایت می تواند آنها را مرعوب کند. اینک اما موضوع کودک سربازان سابق سازمان مجاهدین و تمامیت این سازمان به عنوان یک نیروی ضد دمکراتیک و ضد حقوق کودک و خانواده مورد توجه افکار عمومی آلمان، بویژه رسانه های این کشور و سیاستمداران آن قرار گرفته است.
در مراسم اعطای جایزه به لوئیزا هُمِریش حدود 150 نفر از نمایندگان رسانه های مختلف و برخی سیاستمداران آلمانی حضور داشتند. برنامه بطور زنده از اینترنت پخش شد. چندین و چند بار از سازمان مجاهدین به عنوان یک نیروی تروریستی، فرقه و .. نام برده شد و به سیاستمداران آلمانی هشدار داده شد که چشم خود را باز کرده و بهتر ببینند که در پشت ویترین ظاهر فریب این تشکیلات چه نیروی مخوفی پنهان است.
آزادی بیان، آزادی مطبوعات و تامین چرخش آزاد اطلاعات از حقوق بنیادین بشری است. سازمان مجاهدین در ضدیت با این اصول ماهیت خود را به خوبی نشان داده و اینک ظاهر فریبنده ای که او در کشورهای غربی از خود نشان می دهد هر چه بیشتر در حال رنگ باختن است.   


مطالب مرتبط