«نرگـس محمدی»، فعـال سرشناس حقوق بشر؛ پس از تحمل هشت سال و نیـم از حبس ده سالـه خود، در ۱۷ مهر ۱۳۹۹ از زندان زنجان آزاد شد. نرگس محمدی برای اولین بار پس از آزادی از زندان و به صورت اختصاصی با ایران وایر گفت‌و‌گو کرده است: «یک حریم خصوصی برای آدم‌ها وجود دارد که کسی نباید به آن ورود کند. اما چون مورد سوال است، می‌گویم که مبارزه بخشی از زندگی ما است. اما در عین حال فکر می‌کنم که اگرچه ما در مبارزه برای دموکراسی و حقوق بشر هستیم ولی در جریان زندگی هم هستیم. واقعا در زندان اوین هم که بودم، آرایش می‌کردم و یا برای بچه‌ها ضرب می‌زدم. درست است که ما زندانی هستیم ولی زندگی هم می‌کنیم. من فکر نمی‌کنم که همیشه باید درحال گفت‌وگو و مبارزه باشم. حتی در حال مبارزه در زندان هم می‌توان سرخوش بود و زندگی کرد و این باور من است. این‌که این موضوع را نقطه ضعف بدانیم و بخواهیم کسی را از این طریق تخریب کنیم، اخلاقی نیست. من یک زن هستم و بخشی از زندگی‌‌ من در داخل و یا بیرون زندان، این است که می‌بینید و هیچ منافاتی با مقاومت یک انسان و پایداری یک انسان بر سر آرمان‌هایش ندارد. من در زنجان تفهیم اتهام شدم که شما به خاطر راه‌اندازی مراسم رقص در زندان اوین بعد از ساعت خاموشی پرونده دارید! من هم گفتم حتی اگر جرم تلقی کنید، باز هم این کار را می‌کنم. من زندگی، زنانگی و مادرانگی‌‌ خود را حفظ می‌کنم و مبارزه را با تمام این ویژگی‌ها ادامه می‌دهم. دیدن شرایط زنان زندانی از هر چیزی برایم سخت‌تر بود. من می‌فهمیدم که این زن‌ها فقط قربانی هستند. ما کسانی داشتیم که سلول انفرادی را تجربه و اقرارهایی کرده بودند که منجر به احکام سنگینی علیه آن‌ها و یا حتی انفعال این افراد شده بود. به نظرم جمهوری اسلامی ایران کاملا آگاهانه از بازداشت فعالان مدنی و سیاسی در سلول‌های انفرادی استفاده می‌کند و این را یک وسیله ارعاب قرار می‌دهد و این پیام را می‌دهد که دفعه بعد معلوم نیست از این سلول چه طور بیرون بیایی!»

منبع:‌ایران وایر