تحریم نمایش «انتخابات»؛ رفرندامِ خاموشِ،‌«نه» به جمهوری اسلامی ‎ حنیف حیدرنژاد

اعتراضات آبان ماه امسال و کشتار خونینی که حکومت اسلامی حاکم بر ایران به راه انداخت بیش از هر زمان دیگری نشان داد که این رژیم علیرغم همه تبلیغاتی که می کند، دیگر مدت هاست که پایگاه اجتماعی خود را از دست داده است. انفجار هواپیمای اوکرائینی با شلیک موشک و پنهانکاری و فریبکاری های مستمرِ رهبران جمهوری اسلامی  و خودداری آنها از تحویل جعبه سیاه هواپیمای اوکرائینی به اوکرائین نیز نشان داد تا کجا این رژیم درغگوست و از مسئولیت پذیری و پاسخگوئی به تعهدات بین المللی فرار می کند. در کنار اینها، رژیم تلاش کرد تا با بسیج نیرو از سراسر کشور در نمایش خاکسپاری قاسم سلیمانی اینگونه نشان دهد که هنوز بخش بزرگی از جامعه پشتیبان آن است. بی رونقی راهپیمائی 22 بهمن و فیلم و عکس های هوائی این مراسم اما، این ادعا را کاملا نقش بر آب کرد. اینک نمایش “انتخابات” مجلس این رژیم، فرصت بسیار خوبی است تا مردم ایران به روشنی به جهانیان، بویژه به اتحادیه اروپا که هنوز از این رژیم جنایتکار حمایت می کند، نشان دهند که خواهان رفتن این حکومت هستند، چگونه؟ با تحریم “انتخابات” و شرکت نکردن در این بازی مسخره که جوهر انگشت رای آن، با خون مردم ایران تامین می شود.
در هفته‌ها و به ویژه در روزهای اخیر، همه رهبران و مسئولین رژیم حاکم، از خامنه ای گرفته تا روحانی، به هر زبانی تلاش می‌کنند مردم را به پای صندوق‌های رای بکشانند. همان مردمی‌که این رژیم آنها را به “خاک سیاه” نشانده و هر روز آنها را در میدان‌ها و خیابان‌ها اعدام می‌کند، همان مردمی‌ که امروز در ابعاد میلیونی به فقر و بیکاری و اعتیاد گرفتار شده یا به تن‌فروشی و انواع فساد کشیده شده‌اند، همان مردمی‌ که در سرما یخ زده، با سیل و زلزله به کام مرگ کشیده شده یا برای امرار معاش حتی اگر با قبول خطر به کولبری بپردازند، هدف تیر پاسداران قرار می گیرند، همان مردمی که کشورشان، آب و خاک‌شان، طبیعت و حیوانات‌اش، رودخانه‌ها و دریاچه‌هایش، جنگل و دشت و کوهسارش به نابودی کشیده شده، همان مردمی که 1500 نفر از آنها در سه روز در خیابان ها هدف تک تیراندازهای سپاه قرار گرفته و کشتار می شوند، همان مردمی که در هواپیما هم در امنیت نبوده و در آسمان کشتار می شوند، و… حالا باید همین مردم بیایند و در یک نمایش کارگردانی شده به همان نظام جنایتکاری که 41 سال است همه این غارت و جنایت و ویرانی‌ها را دامن زده رای بدهند!
این رژیم به «رای» مردم نیاز ندارد، چون هیچ‌گاه رای مردم برایش مهم نبوده است. مهم، حضور مردم پای صندوق‌های رای است تا با ارسال تصاویر تلویزیونیِ «حضور مردم همیشه در صحنه» ادعا کند که مشروعیت دارد. دقیقا به این دلیل که رژیم به چنین صف‌های انسانی برای تائید خود نیاز دارد، نباید در انتخابات شرکت کرد. شرکت نکردن در بازی چندش‌آور و توهین‌آمیز موسوم به “انتخابات” و خالی نگاه داشتن صف‌های صندوق رای، خود، یک رای منفی به این رژیم است. با عدم شرکت در نمایشِ “انتخابات”، می‌توان این فرصت را به یک رفراندومِ خاموشِ «نه» به جمهوری اسلامی‌ تبدیل کرد.

حقیقت مانا